Ebru sanatı, su yüzeyine özel boyalarla yapılan ve her defasında benzersiz desenler üreten geleneksel bir Türk sanatıdır. Bu sanatın en temel tekniği, suyun yüzeyine konulan renkli boyaların dikkatlice serpilmesi ve bir aletle şekillendirilmesidir. Ebru yapımında kullanılan boyalar, suyla karışmayan, genellikle doğal malzemelerden elde edilen ve suyun yüzeyinde kalabilen özel formüllere sahiptir. Bu sayede, farklı desenler ve renk geçişleri oluşturmak mümkün hale gelir.

Ebru teknikleri arasında “kıyım” ve “battal” gibi farklı yöntemler bulunmaktadır. Kıyım tekniğinde, ince fırçalarla su yüzeyine detaylı çizimler yapılırken, battal tekniği daha büyük ve dağınık desenler oluşturmak için kullanılır. Ayrıca, ebru yapımında kullanılan “çatal” ve “tarak” gibi araçlar, desenin şekillendirilmesinde önemli bir rol oynar. Her bir tekniğin kendine özgü ipuçları vardır; örneğin, boyaların suya doğru doğru miktarda serpilmesi, istenen desenin oluşumunda kritik bir etkiye sahiptir.

Ebru sanatı, pratik ve sabır gerektiren bir süreçtir. Sanatçılar, denemelerle ve gözlem yaparak kendi stillerini geliştirebilirler. Renklerin uyumu, desenlerin uyumuyla birleştiğinde, ortaya çıkan eserler görsel bir şölen sunar. Ayrıca, ebru yaparken ortamın sakinliği ve ruh halinin olumlu olması, yaratıcı sürecin verimini artırır. Bu sanat, hem bireysel bir ifade biçimi hem de kültürel bir miras olarak, günümüzde de ilgiyle uygulanmaya devam etmektedir.